Gran Turismo verkocht mede vanwege deze hit behoorlijk goed, ook in Nederland. Toch lijkt het album inmiddels een beetje in de vergetelheid geraakt. Ook ikzelf ga niet vrijuit, want de cd stond ook hier ergens achterin de kast. Toen ik om volkomen onduidelijke redenen ineens met Explode (wat mij betreft het prijsnummer) in mijn hoofd rondliep, besloot ik de plaat weer eens te luisteren. Het bleek liefde op het tweede gezicht; een echte herontdekking.
Want The Cardigans is veel meer dan een bandje met een mooie zangeres. Nina Persson zingt namelijk nog beter dan ze eruit ziet, en dat wil wat zeggen. Als een soort poolcirkelversie van de befaamde Franse zuchtmeisjes slaat ze zich door deze plaat heen. De kille electropop van de band matcht perfect maar haar even sensuele als nonchalante zang. Een nummer als Explode klinkt tot op het bot cynisch, maar als zij het zingt is het bijna porno. Of wat te denken van Do You Believe?, waarin Nina ons even uit de droom helpt:
Do you really think
That love is gonna save the world
Well, I don't think so
I just don't think so
Niet echt een briljant staaltje dichtkunst verder, maar het laat aan duidelijkheid in elk geval niets te wensen over. Juist vanwege de achteloze presentatie van Persson komen ze met dat soort teksten natuurlijk ruimschoots weg. Gran Turismo klinkt heel direct, maar toch ook erg spannend. Je vraagt je voortdurend af: wat gaat er nog meer achter deze vrouw schuil? In elk geval genoeg om deze plaat na jaren weer eens een herkansing te geven, want stiekem is dit een verborgen parel van de jaren negentig. En mocht u hem niet in de kast hebben staan: de uitverkoopbakken puilen uit van de onterecht miskende exemplaren, dus sla uw slag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten